تات نویس
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان | هزار جام نخورده که در رگ تاک استتات نویس
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان | هزار جام نخورده که در رگ تاک استفیلتر - نظر سنجی!
سایت
http://ipos.me/
تا همین قبلتر ها که قالیباف در نظرسنجیش اول بود، برای بازدیدکنندگان مهیا بود و امروز که حسن روحانی در آن از قالیباف پیشی گرفته است، فیلتر شد!
عجب...
مناظره سیاسی - نامزدها به اختصار
مناظره این بار رنگ و بوی چالش بیشتری داشت. هر چند با توجه به غیبت محمود احمدی نژاد و دیگر همکارانش کسی به تقلب در مدرک، یا فساد مالی متهم نشد اما بحث های جالبی مطرح شد. در این پست به اختصار به نامزدها پرداخته و در پست بعد به نکات مهم مناظره می پردازیم.
1. غرضی:
اصراری که ایشان به عدم بحث روی گذشته و کنار گذاشتن جناح های کشور داشت، با تاکیدی که ایشان روی جمله ای از اصلاح طلبان داشت تناقض بزرگی بود.
حال این سند حقوق بشر که به گفته خود ایشان نامه امام علی ع به مالک اشتر همه آن را دارد چه ایرادی دارد که ایشان را این همه عصبانی می کند خدا می داند.
2. حداد عادل:
اصلا بهتر از مناظره قبلی نبود. حداد آمده بود که بحث را درباره مشکلات کشور به سمت اصلاح طلبان ببرد. داستان مجلس ششم که پس از تجدید نظر و ابطال صدها هزار رای با رتبه سی ام به مجلس رفت، انتقاد از حذف های دولت خاتمی و این که حذف های احمدی نژاد جواب آنهاست در برابر این که احمدی نژاد اصولگرا نیست چگونه جمع میشود؟!
(گفتنی است، خاتمی وزیرهایی اصولگرا را برای 8 سال به صورت ثابت در کابینه داشت!)
3. قالیباف:
به هیچ وجه خوب نبود. قالیباف هر 3 جمله یک بار می گوید به قبلی ها احترام می گذارد، اما به طور کامل در حال تخریب اصلاحات است. گریزهای ناگهانی به جبهه و خاطرات رزمندگی به نظر اصلا برازنده نبود و نشان از بلاتکلیفی دیدگاه او داشت. قالیباف باید انتخاب کند یا نظامی باشد یا نباشد. جالب است که قالیباف به تمام برخوردهایی که ما از زمان او با دانشجویان سراغ داریم، افتخار می کند.
البته اعتماد به نفس او در هنگام ارائه این سخنان مثال زدنی است!
4. روحانی:
روحانی درباره سابقه خود در دیپلماسی و شورای امنیت ملی مسلط و حاضر جواب عمل کرد. ضمن این که وقت خود را هم به خوبی مدیریت کرد. اما شاید اگر در کنار آن ایستادگی در برابر حرف های قالیباف، ایرادات خود را تلویحا می پذیرفت در وضعیت بهتری قرار می گرفت.
نقدهایش به قالیباف و سیاست خارجی روز، استوار و مستدل بودند، و البته روحانی استفاده از جملات مناسب هوادارانش را خوب بلد است.
5. ولایتی:
علی اکبر ولایتی با آن سابقه طولانی و تجربه اش در سیاست خارجی در این مناظره می توانست موقعیت خوبی داشته باشد و از این موقعیت هم استفاده لازم را کرد. وی انتقادات خوبی به سیاست خارجی وارد کرد، هر چند که سعید جلیلی تمام اطلاعات او را غلط می دانست. اما مسائلی را که درباره عملکردهای مخرب و کارشکنی های داخلی عنوان کرد که تا به حال به این صورت گفته نشده بودند و برای مخاطب شناخت سیاسی به همراه داشتند.
کارشکنی هایی که هر چند به نظر تعدادیشان به تیم احمدی نژاد برمیگشت اما ولایتی حاضر نشد اشاره ای نزدیک تر از "عده ای که می خواستند کار به نام خودشان تمام شود..." داشته باشد.
6. عارف:
دکتر عارف اما در این مناظره به قرعه خوبی خورد! تمام وقتش را آگاهانه در نوبتش برای سخنرانی استفاده کرد. عارف به موقع بحث را از دولت اصلاحات به سمت اصولگرایان آورد تا اصولگرایان نتوانند مناظره را در مسیر خود و انتقاد از اصلاح طلبانی که 8 سال است حذف شده اند، پیش ببرند.
هر چند عارف هنوز در حاضر جوابی کمی ضعف دارد و می توانست از نامزدهای در بند هم سخن بگوید، اما پاسخ هایی که به نقدها به ترتیب داد، پذیرفتن اشتباهاتش در دولت خاتمی و همین طور استفاده کامل از فضاهای مطرح شده باعث میشود او یکی از موفقترهای این مناظره باشد.
7. جلیلی:
صحبتهای جلیلی مخاطب را درباره انتخابش به عنوان مسئول تیم مذاکره به شک می اندازد!
تمام جلیلی را می توان در این دو جمله خلاصه کرد که اولا بنده تنها کاندید اسلامی و اسلامگرا هستم پس درست می گویم و همین برای ریاست جمهوری کافی است. و ثانیا بنده کاندیدای حزب اللهی مورد نظر مقام رهبری هستم!
علاوه بر آن تخطئه اطلاعات دیپلماتیک علی اکبر ولایتی، دادن گزارش از کشته شدگان حرکات مدنی در کشور و گرفتن ایراد از عارف و دولت خاتمی به جای قالیباف یا نیروی انتظامی، صحبتهای عجیب درباره مذاکرات هسته ای، ایراد گرفتن های تکراری به اصلاحات، کشاندن بحث به مساله تکراری فتنه، صحبت های جالب(!) درباره قطعنامه 598 و چند حرکت اشتباه دیگر باعث میشوند جلیلی چه به صورت سیاسی-جناحی و چه به صورت فردی-گفتمانی در این مناظره کاملا ناموفق باشد.
در کل جلیلی خیلی سعی کرد با انتقاد از دولت اصلاحات خود را محافظ اسلام و ولایت نشان دهد، ژستی که محمود احمدی نژاد خیلی وقت است خرابش کرده است!!!
8. رضایی:
محسن رضایی اما با موضع گیری های معتدل تر توانست حداقل چیزی را از دست ندهد. او سعی کرد به انتقادهای فنی به کل مناظره جایگاه خود را به صورت یک "بزرگتر" نشان بدهد. مطلبی که البته مورد استقبال نامزدها قرار نگرفت؛ هر چند به زعم نگارنده نقدهای رضایی اگر خیلی به جا نبودند، حداقل وارد بودند!
دگراندیشان، اقلیت، یا هر نام دیگری!
اگر از من بپرسند مهمترین نقطه ضعف این ساز و کار که انتخابات نام دارد را بگویم. شاید نه به اختیارات معلق و نامعلوم رییس جمهور اشاره کنم، نه به متولیان متعدد هر کار، نه به شورای نگهبان و تحجری که به خرج می دهد، نه حتی غیبت هاشمی رفسنجانی، حتی می توان در حصر بودن نامزدهای دور قبل را هم در برابر آن چه حال می خواهم بگویم فعلا کنار نهاد!
مساله این جاست. تمام نامزدها یا نمیخواهند قبول کنند (کسانی مانند جلیلی، حداد، ولایتی) یا با زیرکی سکوت می کنند و اهمیت خاصی نمی دهند (قالیباف، رضایی) و یا جرات و امکان اظهار نظرشان را ندارند (روحانی، عارف) که امروزه هستند کسانی در ایران که یا مسلمان نیستند، یا به انقلاب اسلامی اعتقادی ندارند، یا به هر دلیلی تمایل به همراه آرمان های امام و رهبری ندارند و آنها نیز مانند تمام شهروندان دیگر حق زندگی و برخورداری از رفاه آن طور می خواهند را دارند.
خیلی صریح می خواهم بگویم، بسیاری از ایرانیان امروزه اعتقادی به حجاب ندارند، دوست دارند از شبکه های خارجی استفاده کنند، می خواهند حداقل در فضایی محدود و خصوصی در اختلاط و زندگی به سبک آن چه در رسانه های خارج از ایران می بینند بپردازند.
هیچ اشکالی ندارد، تا آن جا که مزاحم کسی نشده اند. قطعا حکومت موطف است تدابیری بیندیشد که این ها بتوانند بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران آن طور که می خواهند زندگی کنند. حتی اگر دیدگاهمان به این قسمت از مردم آن طور باشد که آنها را نوعی دردسر و اضافی تلقی کنیم، این بهترین راه حل برای حل این "معضل" است. یک میلیون نیروی گشت ارشاد هم نمیتواند مساله را حل کند.
حتی در عربستان سعودی هم شما می توانید جایی را پیدا کنید که مشروبات الکی که بر تولید و فروش آنها نظارت وجود دارد بخرید.
اما اینجا کاندیدهای ما در مناظره فرهنگی از آوردن نام موسیقی وحشت دارند! سعی میکنند به جای موسیقی بگویند هنر!
و همین مساله بعدها دردسرهایی درست می کند که حلشان گاه غیر ممکن است.
پینوشت:
حالا ما می گوییم این جای کار خراب است و این غده روز به روز بزرگتر می شود، شما بگویید ما فتنه می کنیم!
ضمنا:
https://www.facebook.com/TatNevis
مناظره فرهنگی - نامزدها به طور خلاصه!
شاید بتوان کاندیداها را در یک عبارت کوتاه این گونه دید:
1. غرضی:
ایده هایی که به نظر عجیب می رسند. انتقال نیروی کار از سخت افزار به نرم افزار آن هم در کشوری که قانون کپی رایت را اجرا نمی کند؟
2. حداد عادل:
حتی همان ایده های عجیب جناب غرضی را هم ندارد. هیچ چیز قابل توجهی نیست و انگار حداد نیامده که رییس جمهور شود!
3. قالیباف:
سخنران مسلط و خوبی است. از دیگران به خاطر ندادن راهکار انتقاد می کند اما در باب فرهنگ حتی کلی تر از فرهنگ صحبت می کند. ضمنا مثال کمربند ایمنی و ارتباط آن با برخورد فرهنگی افتضاح بود!
4. روحانی:
نقد و نقد و نقدهای هر چند درستی که به وضعیت موجود دارد. چیزهایی می گوید که دل مخاطبش را خنک کند. شجریان، فرهادی، دانشجو... اما این کافی نیست. هر چند التزام کلامی ایشان به آزادی قابل ستایش است!
5. ولایتی:
هویت ایرانی - اسلامی به واقع هنوز تعریف قابل استفاده ای ندارد. آن همه صحبت درباره تاریخ، جوانمردی، فتیان با تپق های قابل توجه... به واقع هدف چه بود؟
6. عارف:
به عنوان معاون اول خاتمی موقعیت قابل نقدی دارد و در مناظره همواره در خطر است. از طرفی می تواند از کارنامه سیاسی و اقتصادی خودش دفاع کند. در کل اگر ائتلافی بین او و روحانی نباشد شانسی ندارد. چرا که مشکل اصلی او تحریم انتخابات توسز هوادارنش است.
شاید بهتر بود بیشتر به مشارکت مردم می پرداخت و این امر را یادآوری می کرد.
7. جلیلی:
ظرفیت - آزاد سازی - انحصار - اشتغال زنان - مادر تمام وقت - ارزش های اسلامی برای مذاکره کننده و دیپلمات ارشد ایران واقعا کم بود. استفاده از لغات کلیشه و ساختارهای غیرایجابی که تنها به درد بیانیه های بسیج دانشجویی می خورد.
حرف هایی که مخاطب را بدجوری یاد محمود احمدی نژاد می اندازد.
8. رضایی:
استفاده اش از مطالب جمعبندی شده کاملا شایسته بود. اما جناب آقای رضایی فراموش کرده بود که جمع بندی و خلاصه نویسی بیش از حد او را به تکرار حرفها در زمانش مجبور می کند.
مناظره فرهنگی - چهره جلیلی!
با اعلام این که همان طور که می بینید بازگشته ام، عرض شود که بلاگ اسکای مدتی است به دلیل به روزرسانی تعطیل است. همین شد که دوباره مزاحم بلاگفا شدم تا اندکی سر مخاطبان گرامی را درد بیاورم!!!من مناظره ها را دیدم، به نظرم در این مناظره فرهنگی نکته مثبت این بود که سعید جلیلی بسیاری از مواضع خود را اعلام کرد.
نگاهش به هنر، اشتغال زنان، ظرفیت ها، تهدیدهای هنر، اینترنت، آزاد بودن دانشجویان در دانشگاه، ارتباط استاد شجریان با انحصار در هنر (!) و خلاصه از کلی گویی هایی که هر چند زیاد شنیده ایم اما در مناظره گفته شدنشان بحثی دیگر است.
صرف نظر از این که مشابهت های بسیاری بین سعید جلیلی و یک دانشجوی کارشناسی سال دوم دانشگاه عضو بسیج دانشجویی یا تشکل ساختگی "انجمن مستقل" به کجا بر می گردد و چرا ایشان همان قدر خام و همان قدر آرمان گرا نشان می دهند؛ و این که این ضعف گفتمانی که در صحبت های ایشان هست دلیلش چیست، این موضع گیری ها را میتوان هم برای جلیلی و هم برای مخالفانش به فال نیک گرفت!
همین طور این که بیجهت نبوده است که به گفته شاهدان عینی تبلیغات روی چهره سعید جلیلی دو سال است توسط تشکل های دانشجویی آغاز شده است. از وی به عنوان "آبروی ایران" و "مدافع حیثیت کشور" نام برده شد و در عکسهای بسیاری که از مناجات و ادای فریضه های مذهبی شخصیت مذهبیش بسیار تبلیغ شد.
برای اصلاح طلبان این روشن گفتن سعید جلیلی "پرده افتادن" از اندیشه هایش تلقی شده و آرای او را کاهش می دهد، یا شاید هواداران آنها احساس خطر کنند و پای صندوق بیایند و برای سعید جلیلی این اعلام موضع یعنی این که ایشان روی نیروهایی بسیجی حساب ویژه ای باز کرده است و می خواهد خود را به آن تحلیل های "فتنه - فراماسون - حجاب - مدیریت جهان" نزدیک کرده و شاید فکر می کند که رای هر بسیجی بیش از یک رای می ارزد!!! بالاخره این مواضع شاید بتواند آن دختر خبرساز را که از او خواسته به قرآن قسم بخورد فدایی رهبر است راضی کند.
درباره مناظره حرف بسیار است. همین یک مورد باشد. برای باقیش و از مناظره مهمترها باز می گردم!!!
پینوشتها:
1.
ادامه دارد...
2.
طبق معمول اعلام نظر آزاد است.