نامه ای به حسن روحانی - قسمت دوم

جناب آقای حسن روحانی؛ دوباره سلام،

همان طور که قول داده بودم نامه دوم را در باب سیاست، نظام سیاسی و پیچ و خم های سیاسی کشور برایتان می نویسم.

در باب سیاست سخن بسیار است و متاسفانه در کشور ما مصالح روزها و سال ها راه را بر توسعه سیاسی واقعی و نگاه بازتر و اندیشیدن به توسعه بلند مدت بسته است. مثلا این که ما در کشور "فتنه گر" داریم باعث میشود که قانون اساسی را دیگر به بررسی و حتی نقد نگذاریم. اما قطعا در همین شرایط نابسامان هم هستند اهدافی که می توان به آنها رسید و هستند ظرایفی که باید رعایت شوند.

1.

ابتدا به ساکن، باید توجه کرد که بسیاری از مسائل کشور در جمهوری اسلامی در حوزه اختیارات شما به عنوان رییس جمهور نیستند. هر چند رییس دولت نهم و دهم خیلی سعی کرد به آنها دست یابد اما تنها چیزی که به ارمغان آورد آشفتگی بود و بی نظمی.

باید دقت کنیم که در بسیاری از مسائل سیاست خارجی، رابطه و روش تقابل با امریکا و اسرائیل و همین طور مسائل هسته ای روش نظام در دولت نهم و دهم را هیچ عقل سلیمی قبول نمی کند، اما تغییر این سیاست ها اگر قرار باشد به دعواها و مسائل دوران اصلاحات بینجامد هزینه بسیاری خواهد داشت. چرا که دوستان اصولگرا و بازوهایشان این بازی را خوب بلدند!

2.

شما رییس جمهور نظامی می شوید که اساسا تکلیفش نامعلوم است!

در جمهوری اسلامی نه نظام پارلمانی است، نه ریاست جمهوری؛شما به عنوان بالاترین مقام قانونی پس از مقام ولایت و مسئول اجرای قانون اساسی شناخته می شوید (قبلتر می توانستید تذکر قانون اساسی بدهید که دوستان اصولگرا برای محدود کردن محمد خاتمی این حق رییس جمهور را انکار و حذف کردند!!) 

اما با همه این ها مجلس در راس امور است و شما عملا نهاد پایین دستی مجلس هستید! و خلاصه معلوم نیست که نظام ما ریاست جمهوری به سبک امریکاست یا پارلمانی به سبک انگلستان! همین باعث میشود عملا آن همه شور و شوق برای انتخابات ریاست جمهوری و خلق حماسه ها تا حدودی کاذب باشد.

3.

نقطه قوت و تجربه ارزشمند شما در مذاکره و تقابل های سیاسی دو طرفه بسیار برایتان مفید خواهد بود. شاید بتوان امیدوار بود که شما وضعیت ارکان مختلف را تدریجا به سمت بهبود ببرید، طوری که زمینه رشد گروه های انصار خشونت و همین طور بهره برداری امثال حسین شریعتمداری برای تهییج آنها فراهم نشود. 

گفتمان احمدی نژاد و تندروی که نتیجه اصلیش به خطر انداختن منافع ملی است و کمک به اهداف اسرائیل، پس از حمایت از سعید جلیلی و اسپری نویسی دیوارها حتی بعد از انتخابات، همانند گذشته خود را گفتمان "نظام" و "اسلام" معرفی می کند تا شکست خود را در انتخابات و عدم مقبولیت خود را در بین مردم انکار کند. روشن کردن وضعیت حامیان این گفتمان می تواند بسیار مفید باشد.

4.

به نظر می رسد دکتر احمدی نژاد با اقداماتی نظیر منحل کردن پی در پی سازمان های نظارتی-مشورتی دولت و همین طور آشوب و اغتشاش در کابینه در ناکار کردن بازوهای قانونی دولت قصدی داشته اند.

شما خوب می دانید که در چنین وضعیتی بازگرداندن اعتبار و تجربه دور ریخته شده بسیار گران و سخت است اما چاره ای نیست، متاسفانه خائنین گرامی موفق شده اند در بسیاری از زمینه ها به نظام جمهوری اسلامی آسیب های جدی وارد کنند.

5.

در وضعیت حاضر رسیدن مردم به برخی از آزادی های اجتماعی حیاتی و اورژانسی به نظر می رسند. امروزه گشت ارشاد برای مقابله با بدحجابی روز به روز ناکارآمدتر می شود و همان احترامی هم که حجاب و محجبه ها داشتند را شدیدا مخدوش کرده است. گذشته از آن استفاده از نفوذ روی والدین و تماس با والدین و تعهد و ... این منبع را نیز از بین برده است.

به عنوان یک راه حل ایران احتیاج دارد که جایی محدود داشته باشد که حجاب در آن آزاد باشد. احتیاج دارد مردم حداقل به یک رسانه مستقل از دولت دسترسی آزاد و قانونی داشته باشند، نه مثل الان که همه به شبکه های خارجی دسترسی غیرقانونی دارند! حداقل نیاز داریم درباره چنین راه حل هایی صحبت کنیم!!!

6.

هر کاری هم که بکنیم، نظام جمهوری اسلامی امروز در اذهان عمومی داخل و خارج با چالش هایی رو به روست که هر چند تعدادی از آنها در حوزه اختیارات شما نیستند، حداقل شما میتوانید درباره آنها صحبت کنید!

این که کشوری چند نفر سیاسی مخالف یا منتقد را بدون محاکمه یا با محاکمه نمایشی در مکانی نامعلوم محبوس نگاه دارد؛ بعد مقاماتش بیایند و محبوس بودن آنها را انکار کنند، در اذهان عمومی قطعا یادآور یک دیکتاتوری است. با این واقعیت کاری نمی توان کرد!

7.

رسانه های فارسی زبان خارجی حرف زیاد می زنند. و برای آنها وقت تخریب شما هم از راه می رسد، و رسیده است. اما متاسفانه با عملکرد درخشان صدا و سیما امروز قسمت بزرگی از مردم مخاطب آنها هستند و مانند آنها فکر می کنند.

با مردم حرف بزنید، کم و گزیده! مردم را با واقعیت های سیاست در ایران آشنا کنید، تعارف را کنار بگذارید تا رسانه های خارجی نتوانند هر تحلیل چرندی را به عنوان واقعیت و نتایج کشف و شهودشان به خورد مردم بدهند.

8.

شما رییس جمهور نظامی شده اید که مشکل اصلیش نه در دولت و نه حتی مجلس که در قوه قضاییه است. شما نیک می دانید که وقتی عدالت نباشد، هیچ نیست و توسعه، پیشرفت، فرهنگ، آزادی و همه چیز به کلماتی زیبا بدل میشوند که به درد نوشتن متون ادبی می خورند.

امروزه متاسفانه قوه قضاییه در شرایط خوبی به سر نمی برد. قاضیان ضعیف، نبود هیئت منصفه واقعی، عدم استقلال قضات، دخالت های سیاسی در کار قضا، توصیه های بزرگان در امر قضا، نقد ناپذیری و ... از مشکلاتی هستند که حلشان ضروری به نظر می رسد و شما تنها کافیست دخالت ها و اظهارنظر های شخص رییس قوه را بررسی کنید!